Co to są prawa dziecka?
Każdemu dziecku przysługują prawa dziecka, tak jak każdemu dorosłemu przysługują prawa człowieka. Prawa dziecka są więc naturalną konsekwencją praw człowieka. Praw tych nikt nie może dziecka pozbawić.
Prawa dziecka dotyczą relacji państwo – dziecko. Oznacza to, że państwo musi zapewnić dziecku możliwość korzystania z przysługujących mu praw, a wszystkie instytucje państwowe i ich przedstawiciele: np. policjanci, sędziowie, lekarze, nauczyciele, urzędnicy itp. , a także rodzice i inni dorośli, muszą tych praw przestrzegać.
Akty prawne odnoszące się do dziecka to:
- Konstytucja RP
- Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka
- Konwencja o Prawach Dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z 1989r.
Dziecko ma prawo :
1. Posiadać tożsamość – imię, nazwisko, obywatelstwo i wiedzę o swoim pochodzeniu.
2. Wychowywać się w rodzinie i pozostawać w kontakcie z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi.
3. Żyć i rozwijać się w dobrych warunkach.
4. Być chronione przed przemocą, wyzyskiem, zaniedbaniem i poniżającym traktowaniem.
5. Mieć poczucie poszanowania własnej godności i prywatności.
6. Wyrażać swoje opinie i poglądy, a także przekonania religijne.
7. Uczyć się i rozwijać swoje zainteresowania.
8. Odpoczywać i mieć czas wolny.
9. Nie być zmuszane do pracy.
10. Chronić swoje zdrowie i korzystać z opieki medycznej.
Wychowankowie mają obowiązek :
1.Traktować z szacunkiem, życzliwością i sympatią wszystkich osób, zarówno dorosłych jak i rówieśników.
2.Przestrzegać w miarę swoich możliwości przyjętych norm, zasad zachowania.
3.Dbać o bezpieczeństwo, zdrowie swoje oraz rówieśników.
4.Na miarę możliwości wiekowych respektować polecenia nauczyciela.
Janusz Korczak wspaniały obserwator dziecka oraz nieugięty obrońca jego praw jako człowieka wymienia zasadnicze:
prawo do szacunku, prawo do niewiedzy, prawo do niepowodzeń i łez, prawo do upadków, prawo do własności, prawo do tajemnicy, prawo do radości, prawo do wypowiadania swoich myśli i uczuć, prawo do dnia dzisiejszego.
Rodzicu!!!
Szanuj mnie, żebym szanowała innych,
wybaczaj, żebym umiała wybaczać,
słuchaj, żebym umiała słuchać,
nie bij, żebym nie bił.
nie poniżaj, żebym nie poniżała,
rozmawiaj ze mną, żebym umiała rozmawiać ,
nie wyśmiewaj, nie obrażaj, nie lekceważ ,
kochaj mnie, żebym umiała kochać, uczę się życia od ciebie.
Prośby Twojego dziecka
- Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
- Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
- Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
- Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
- Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
- Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
- Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
- Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!
- Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
- Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi. - Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
- Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
- Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
- Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
- Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
- Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
- Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
- Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.Nie bój się miłości. Nigdy.
Janusz Korczak
Jak swoje prawa widzą dzieci niech świadczy wiersz Jarosława Polaczka
„Mam prawo do”
Mam prawo do życia, do bycia, do chcenia.
Mam prawo do miłości, radości, tworzenia.
Mam prawo do nauki, wiedzy i wiary.
Mam prawo do marzeń, do snu i zabawy.
Mam prawo do gniewu i złego nastroju.
To wszystko jest takie poważne, dorosłe,
Powiem to jak dziecko, zwyczajnie, najprościej.
Chcę się bawić w piaskownicy,
dom zbudować dla dżdżownicy.
Z kolegami w piłkę grać
i niczego się nie bać.
Latem lizać zimne lody,
stać na deszczu dla ochłody
Chcę na łące zrywać kwiaty
i przytulać się do taty.
Zimą toczyć śnieżne kule,
i się z mamą pieścić czule.
Chcę by mi czytano bajkę,
o kocie, co palił fajkę.
Chcę też domek mieć na drzewie,
i co jeszcze chcę mieć nie wiem.
Ale jedno wiem na pewno, to chcę mieć:
Prawo do godnego życia,
Bez wojen, głodu i bicia,
Bez strachu, smutku i łez.
Cześć!!!
Najnowsze komentarze