Adaptacja w przedszkolu

Adaptacja dziecka w przedszkolu

Naturalnym środowiskiem wychowawczym dziecka jest rodzina. To ona kształtuje w dziecku poczucie bezpieczeństwa i pewności. Zaspokaja podstawowe potrzeby psychiczne, do których zalicza się: pomoc,

współdziałanie, bezpośredniość osobistych kontaktów. Rodzina pełni ogromną rolę w kształtowaniu opinii postaw, przekazuje system norm i wartości przyjętych w społeczeństwie, którego dziecko ma być członkiem.

Przedszkole jest instytucją, która uzupełnia rodzinę. Ma ono pomóc dziecku w tym, by poradziło sobie w życiu poza ramami rodziny. By po raz pierwszy otworzyło się na innych, nie doświadczając uszczerbku na poczuciu bezpieczeństwa.

Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to przełomowy moment w życiu każdego dziecka. Dla wielu z nich to pierwszy kontakt z grupą społeczną. Początki pobytu dziecka w przedszkolu to trudny okres i sprawdzian zarówno dla dzieci jak i ich rodziców, którzy niejednokrotnie motywowani miłością utrudniają swoim postępowaniem spokojniejsze zaakceptowanie przez dziecko nowej w ich życiu bardzo stresującej sytuacji.

Każde dziecko jest inne, dlatego proces adaptacji do nowego środowiska może przebiegać różnie. Jeżeli po wejściu do budynku przedszkola dziecko szybko się uspokaja, z ochotą wchodzi do sali, wtedy nie ma powodu do lęku przed rozłąką. Ale nawet i wtedy rodzice powinni wiedzieć, że dziecko, które dotąd chętnie przychodziło do przedszkola np. po pewnym okresie może zacząć płakać. Wtedy należy to przetrwać. Są również i takie dzieci, które płaczą przez pierwszy okres pobytu w przedszkolu, a po pewnym czasie tak dobrze się tu czują, że nie chcą wracać do domu.

Zakładając, że decyzja o oddaniu dziecka do przedszkola jest przemyślana i umotywowana, rodzic musi być przekonany, że nikt nie będzie chciał je skrzywdzić, a dziecko będzie miało doskonałe możliwości dalszego rozwoju.
Proces adaptacji dziecka do przedszkola w znacznym stopniu ułatwia również posiadanie przez dziecko umiejętności w zakresie prostych czynności samoobsługowych takich jak: jedzenie, mycie i wycieranie rąk i twarzy, ubieranie i rozbieranie się, komunikowanie swoich potrzeb.

Aby złagodzić dyskomfort rozstania, zmniejszyć do minimum negatywne emocje dziecka wynikające z nowej sytuacji, przygotowaliśmy dla rodziców kilka rad ułatwiających proces adaptacji ich pociech w przedszkolu.

Zanim dziecko zacznie chodzić do przedszkola

Udana adaptacja do grupy przedszkolnej ma istotne znaczenie dla dalszego rozwoju dziecka. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można w istotny sposób ułatwić dziecku wejście w jego „nowy świat” – w świat przedszkola.

1.W jaki sposób rodzice mogą się przygotować .

• Należy uporać się z własnymi lękami, aby nie udzielały się one dzieciom:
  Pogodzić się z nową sytuacją – potraktować w sposób naturalny, jako kolejny etap związany z wychowaniem, stworzyć poczucie bezpieczeństwa.
• Poznać przedszkole -rozwiać swoje wątpliwości, zainteresować się, jaki obowiązuje rozkład dnia, ile jest dzieci w grupie, zobaczyć jak wyglądają sale, poznać przykładowy jadłospis, poznać ofertę zajęć dodatkowych, dowiedzieć się czy w przedszkolu pracuje wysoko wykwalifikowana kadra. Która nie tylko zaopiekuje się naszymi pociechami, ale niejednokrotnie będzie pomocą dla nas w rozwikłaniu trudnych sytuacji wychowawczych.
• Wziąć udział w zebraniach, spotkaniach adaptacyjnych, dniach otwartych, festynie rodzinnym. Wybrać się z dzieckiem do ogrodu przedszkolnego w czasie, gdy bawią się dzieci, dowiedzieć się, która nauczycielka od nowego roku obejmie wychowawstwo w grupie, poznać z nią swoje dziecko, pokazać mu budynek przedszkola z zewnątrz, wejść z dzieckiem do środka pokazać szatnię, dużo rozmawiać.
• Zadawać pytania dyrektorowi, nauczycielkom, personelowi oraz rodzicom, którzy już znają to miejsce oraz udzielać rzeczowych odpowiedzi na pytania swoich dzieci, by rozwiać wszelkie wątpliwości.
• Pomyśleć o zorganizowaniu pierwszych dni w taki sposób, aby adaptacja przebiegała bez pośpiechu, ( z którym zawsze związane są przykre emocje i nie służą dobremu wejściu w nową sytuację),pomyśleć o wcześniejszym odbieraniu go, z czasem o stopniowym wydłużeniu pobytu.
• Nauczyć się słuchania swojego dziecka tzn. dostrzegania i akceptowania jego uczuć ( nie zaprzeczania im) -płaczu, złości, spontanicznej radości, lub po prostu złego humoru.
• Zabronione jest straszenie ( nawet bezwiedne) przez stwarzanie atmosfery groźby, kary, ostrzeżenia przez „niewinne” powiedzenie np. zobaczysz w przedszkolu to cię nauczą, lub jak nie będziesz grzeczny to pójdziesz do przedszkola….
• Skończyć z nadopiekuńczością, nauczyć się konsekwencji postępowania, aby nasze obietnice nie były gołosłowne, (jeśli coś obiecamy to dotrzymujmy słowa).

2. Teraz Rodzice powinniście przygotowywać dziecko do przedszkola:

• Rozmawiajcie z nim o wszystkim, czego już dowiedzieliście się na temat przedszkola,
• Wybierzcie się z dzieckiem na spacer tą drogą, którą będzie chodziło do przedszkola, zapoznacie go z nowym środowiskiem.
• Stopniowo przyzwyczajcie dziecko do pozostawania pod opieką osób trzecich (oczywiście, do których macie zaufanie), szczególnie, gdy dziecko nie miało takich doświadczeń i stopniowo wydłużajcie ten czas.
• Usamodzielniajcie dziecko w zakresie samoobsługi (korzystania z ubikacji, samodzielności w jedzeniu, rozbieraniu się) to bardzo ułatwi start.
• Nauczcie dziecko porozumiewania się, komunikowania swoich potrzeb w taki sposób, aby nowi opiekunowie mogli je zaspakajać.
• Postarajcie się wprowadzić, (jeśli do tej pory to nie funkcjonuje) stały harmonogram dnia, głownie pory chodzenia spać i wstawania o takiej porze, o jakiej dziecko będzie budzone przed wyjściem do przedszkola.
• Organizujcie spotkania z innymi dziećmi, aby nauczyć je nawiązywania kontaktów z rówieśnikami.

3. Jak przetrwać pierwsze trudne dni

• Tłumacz dziecku, jeśli jest to koniczne, że idziesz do pracy, a ono w tym czasie spędzi czas z innymi dziećmi, których rodzice też pracują.
• W czasie drogi bądź pogodny, odprężony, spokojny, ciesz się, że twój syn/córka idzie do przedszkola, nie obiecuj mu za to nagrody.
• Pożegnanie w szatni powinno odbywać się z uśmiechem, bez łez i smutnych spojrzeń, bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, buziak i pa-pa.
• Nie wymykamy się cichaczem, dziecko poczuje się oszukane i straci zaufanie.
  Rodzice nie powinni zabierać dziecka z przedszkola, kiedy płacze , może to być powodem późniejszych problemów z adaptacją.
• Jeżeli widzisz, że rozstanie z mamą jest bardzo bolesne dla dziecka, niech do przedszkola przyprowadza go tato lub inny członek rodziny.
• Na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po przyjściu po niego, witaj go uśmiechem.
• Pomagamy w samodzielności przez rozsądne ubrania (luźne spodnie- najlepiej na gumce, bluzy bez guzików, kapcie bez sznurówek).
• Nie martw się, że dziecko w pierwszych dniach w przedszkolu nie chce się bawić, jest bierne i tylko obserwuje to, co dookoła niego dzieje. Stopniowo przyzwyczai się ono do nowej sytuacji, nowych kolegów i powoli zacznie włączać się do wspólnej zabawy.
• Dotrzymujemy danego słowa (głównie pory odbierania dziecka z przedszkola).
  Zaopatrzmy dziecko w opiekuna w postaci jednej ulubionej przytulanki ( nie zapomnijmy jej zabrać z przedszkola z powrotem) na pewno pomoże dziecku w adaptacji, stworzy poczucie bezpieczeństwa.
• Leżakowanie to doskonały czas na relaks, odpoczynek po bardzo aktywnym okresie przedobiednim.
• Zostawmy aktualny numer telefonu kontaktowego.

Zaufajmy przedszkolu.

• Uśmiechnijmy się!
• Przekroczenie progu przedszkola wiąże się ze zmianami w życiu dziecka, łzami dzieci i ich rodziców, lękiem i strachem przed nieznanym.
• Rodzice powinny pamiętać, że uwagi i opinie nauczycielek, szczególnie te trudne do akceptacji przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości dziecka i stymulowania jego ogólnego rozwoju.
• Harmonijnie rozwijające się dziecko poradzi sobie z tymi problemami po kilku dniach lub po kilku tygodniach.
• Dobry plan ( strategia) jest połową sukcesu, a poświęcona temu energia i czas na pewno będą procentować w przyszłości.

POWODZENIA !!!